Cuba is een ontwikkelingsland maar de gezondheidsindicatoren zoals de kindersterfte en de levensverwachting komen heel dicht in de buurt van Nederland. In 2018 was de kindersterfte op Cuba onder de vijf per duizend levendgeborenen (4.4/1000)en in NL was het 3.5/1000. De levensverwachting bij de geboorte was op Cuba 78.9 jaar terwijl die in Nederland 81,5 jaar was.
Factoren die hier een rol hebben gespeld zijn dat de zorg gratis en bereikbaar voor iedereen is, de hoge doktersdichtheid (8.9/1000) en de grote nadruk op preventie. Sinds het begin van de revolutie ging de preventie met name op het gebied van infectiebestrijdingen sinds de Jaren 80 met de introductie van het programma del médico y enfermera de la familia is preventie naast curatie en revalidatie een taak van de arts.
Men legt op Cuba ook sterk de nadruk op het betrekken van de community in de zorg. Hierbij is het duo huisarts-verpleegster in de wijk de spil in de zorg. Zij betrekken familie, sociaal netwerk en wijkorganisaties. Deze wijkorganisaties zetten zo nodig specifieke zorg-ondersteunende programma’s in om de gezondheid van de bewoners in de wijk zo goed mogelijk te ondersteunen. Daarnaast heeft het team van huisarts en verpleegster korte lijnen met de poliklinieken, gespecialiseerde ziekenhuiszorg, en geestelijke gezondheidszorg. Met als resultaat een goed functionerende gezondheidszorg in de wijk.
Medische Onderwijs
Het medische onderwijs is op Cuba van een hoog niveau. Momenteel zijn er 22 faculteiten voor medische wetenschappen, verspreid over alle provincies van het land.
Er bestaan overeenkomsten met verschillende landen zoals Zuid Afrika, Ecuador en studenten uit deze landen hebben de kans om medicijnen op Cuba te studeren. In de Latin American School of Medicine in Havana (ELAM) worden alleen buitenlandse studenten ontvangen. In andere Cubaanse universiteiten studeren buitenlandse studenten samen met de Cubanen. Deze studenten hebben de kans op zich te scholen tot artsen op Cuba. Na de opleiding gaan ze terug naar hun eigen gemeenschap .